نظرات ما

یکی از کارهایی که آخر سال بچه ها در کلاس انجام دادند ، نقد دوستانشون بود .

به این شکل که در برگه ای از قبل اسم همه ی بچه ها رو نوشتم و به تعداد فوتو گرفتم . و یکی از روزها برگه ها رو در کلاس پخش کردم و از همه خواستم تا در جلوی اسم دوستانشون اون ها رو با یک کلمه توصیف کنند و از طرفی جلوی اسم خودشون چیزی ننویسند .

پشت این برگه هم قرار شد برای من نامه و یا مطلبی بنویسند .

بعد از زمان مشخصی برگه ها جمع شد . من در منزل تک تک برگه ها رو مطالعه کردم و سپس برای هر دانش آموز به صورت جداگانه برگه ای در نظر گرفتم و تمام نظرات دوستانش را برای او نوشتم .

روز بعد وقتی برگه ها رو بینشون پخش می کردم ، شور و حال عجیبی تو کلاس بود . بعضی ها خیلی عاقلانه نظرات را پذیرفتند و بعضی دیگر برایشان سوال ایجاد می شد که مثلا من بازی گوشم ؟ و...

در نهایت من برای همه توضیح دادم که ما همه مسئول رفتارمون هستیم و باید حواسمون به خودمون ، رفتارمون و اطرافیانمون باشه . تا خدای ناکرده دیگران از دستمون دلخور نشوند .

و این که رفتار همه ی ما پیش خدا هم ثبت می شه و چه خوبه که همیشه از افراد خوب خدا باشیم .

 تذکری هم به همه ی اون هایی که تحمل نقد رو نداشتند ، دادم . تا این که حواسشون باشه یک وقت هایی باید نظر دیگران رو در مورد خودمون بدونیم و اگر جایی ایرادی هست ، خیلی زود آن را برطرف کنیم .

نقش تو چون آیینه بنمود راست                 خود شکن ، آیینه شکستن خطاست

در مورد نامه هایی هم که برای من نوشتند ؛ باید بگم همه به من لطف داشتند و نهایت تعریف و علاقه رو به کار بردند .

انشاءالله در پُست های بعدی ، بعضی از نامه ها رو می نویسم .