اسباب بازی ها و فرهنگ غربی

منبع : وب سایت همبـــــــــــــــــازی

الک دولک ، اتل متل توتوله ، هفت سنگ ، لی لی ، تیله بازی ، نون بیار کباب ببر و…بازی های نسل ماست .بازی هایی که با ابزاری ساده و به صورت گروهی انجام می شد تا از همان کودکی روح زندگی جمعی و ساده زیستی را به ما بیاموزد.

عروسک ها و اسباب بازی های آن روزها هم اما ساده بود و سرگرم کننده. عروسک های پارچه‌ای کار دست برای دختران کوچک و ماشین های چوبی برای پسر بچه ها . عروسک ها و ماشینهای پلاستیکی رنگارنگ ، همه و همه آرامش و سرگرمی را برای کودکان به ارمغان می آورد.
این روزها اما باربی، مرد عنکبوتی، سوپرمن، لاک پشت‌های نینجا، ربات‌ها و بازی های رایانه‌ای که همه و همه برگرفته از شخصیت ها و قهرمان‌های کارتونی وارداتی از غرب هستند، جایگزین بازی های سنتی شده است که بعضا به دلیل تفاوت های فرهنگی بین ما و جامعه غرب ,آثار مخربی در رفتار و شخصیت کودکان بر جای می گذارد. حضور این شخصیت ها آنقدر پررنگ شده که حتی روی کیف و لوازم تحریر مدرسه هم جا خشک کرده‌اند و خبری از الگوهای ایرانی و بومی نیست که نیست!

برای خواندن دنباله ی مقاله بر روی عنوان آن کلیک کنید تا به کل متن دسترسی داشته باشید .

  کودک و اسباب بازی

 دختر کوچولو دست در دست مادرش به مغازه اسباب بازی فروشی می‌رود. مادر به او قول داده چون در نقاشی پیشرفت کرده، به عنوان جایزه برایش اسباب بازی بخرد. مغازه اسباب‌بازی فروشی پر است از عروسک های رنگارنگ و ماشین های پر سر و صدا. 

فروشنده چند عروسک را برای دخترک می‌آورد .

عروسک هایی زیبا با لباس های پر زرق و برق که وقتی روشنشان می کنی به زبان عربی یا انگلیسی، می‌خوانند و می‌رقصند. دختر کوچولو یک عروسک مو بلوند با لباس های غربی را می‌پسندد که وقتی روشنش می‌کنی آواز A B C D سر می دهد و مادر چاره‌ای ندارد جز خرید عروسک!
وقتی از مغازه اسباب بازی فروشی بیرون می‌آیند دخترک می‌پرسد: ”مامان برای من لباس می خری که شبیه عروسکم باشه؟ خوشگل می شم نه؟ ”و این اولین سوالی است که از دیدن این عروسک در ذهن او جرقه می‌زند و بعدها از خودش می پرسد چرا نباید مثل آن عروسک لباس بپوشد تا زیباتر باشد! این تاثیر پذیری فقط ویژه دختران نیست.
اسباب بازی های خشن و پر سر و صدا برای پسران، کودک را با رفتارهای ناپسند اجتماعی مانند قتل، آدم ربایی، دزدی و جنایت آشنا می کند و بر سازگاری و روابط اجتماعی او به شدت تأثیر می گذارد. اسباب بازی جنگی به کودک چنین وانمود می‌کند که جنگ، تفریح و سرگرمی و بازی است و این تاثیر بسیار منفی بر روحیه و شخصیت پسران می‌گذارد و باعث می‌شود در آینده انسان هایی بسیار عصبی و تند خو باشند.

آیا استاندارد سازی کافی است؟

بزرگ ترین دغدغه والدین این است که اسباب بازی هایی را برای کودکانشان تهیه کنند که سالم و بی خطر باشد و کودک را جذب کند. در واقع به شکل ظاهری اسباب بازی بیشتر توجه می‌شود تا به نقش آن در آموزش و رشد شخصیت کودک.

بسیاری از والدین تصور می‌کنند اسباب بازی هر چقدر رنگارنک تر یا گرانقیمت تر باشد، کودکشان را بیشتر جذب می‌کند ،در حالیکه اینطور نیست. بارها دیده شده که کودک با داشتن اسباب بازی های رنگارنگ و گران قیمت ,به سراغ یک در پوش پلاستیکی می رود و ساعت ها با آن سرگرم است.
دکترفرزانه خمارلو روانشناس کودک در این زمینه می‌گوید:”بهترین اسباب بازی برای کودک آن است که کودک را مجذوب خود کند و او باره به سراغ آن برود و تحریک و لذت بیش تر و بیش تری از آن کسب کند و این اصلا به گران بودن یا ارزان بودن اسباب بازی ارتباطی ندارد. نکته مهم این است که این اسباب بازی بتواند در یادگیری کودک نقش داشته باشد.
از دیدگاه روانشناسان اسباب بازی ها باید به گونه ای باشند که بتوانند قوه تخیل کودکان را تحریک کنند پس اسباب بازی ها هر چه غیر اختصاصی تر باشند و راه را برای پیشروی تخیل کودک باز بگذارند، بیشتر مفید خواهند بود . مثلاً شاید یک تکه چوب که می توان از آن به عنوان شمشیر یا عصا استفاده کرد بیش تر از یک عروسک با لباس‌های گران‌قیمت که فقط می‌تواند یک شخصیت داشته باشد به خلاقیت کودک کمک کند”
خمارلو معتقد است که در انتخاب اسباب بازی برای کودکان ,سن کودک بسیار حایز اهمیت است:” یک اسباب بازی که کودکی دو ماهه را سرگرم می‌کند نمی‌تواند یک کودک دو ساله را سرگرم کند و بالعکس. کودکان همگام با رشد خود به محرک های متفاوتی نیاز دارند و انتخاب اسباب بازی بایستی براساس نیازهای متغیر آن ها باشد. تناسب داشتن اسباب بازی انتخاب شده با سن کودک بسیار مهم است. اگر اسباب بازی خیلی پیشرفته باشد کودک نمی داند چگونه با آن بازی کند و لذت زیادی از آن نمی برد ، اگر هم بسیار ابتدایی باشد حوصله کودک زود سر می رود.”
وی دامه می دهد:”البته باید به این که وسیله بازی کودک استاندارد باشد هم توجه کرد یعنی ایمن باشد و از مواد شیمیایی بیماری‌زا ساخته نشده باشد. اما این استانداردها برای کشور ما کافی نیست و باید به جنبه های فرهنگی-اسلامی و آموزشی اسباب بازی ها هم توجه شود تا بتوانیم مناسب ترین اسباب بازی ها را برای کودکانمان داشته باشیم”
استانداردسازی اسباب بازی ها با توجه به نیازهای کودکان یکی از دغدغه های مسولان است.
بر طبق اعلام کارشناسان در حال حاضر ماهانه یک میلیون و ۸۰۰ هزار دلار اسباب بازی وارد کشور می‌شود که در واقع با توجه به این که غیراز واردات رسمی, واردات غیر رسمی و قاچاق اسباب بازی نیز بسیار رایج است، با حجم زیادی از واردات مواجه هستیم. امروزه استاندارد اسباب بازی‌ها توجه تمامی کشورها را به خود مشغول کرده است. این استانداردها دائما” به روز می‌شود و آزمایش ها و تست‌های زیادی روی آن ها انجام می‌شود.
در ایران شش سال پیش موضوع استاندارد اسباب بازی بطور جدی مطرح شد. قبل از آن نیز موسسه استاندارد از آخرین استانداردهای اسباب بازی که کشور استرالیا تهیه کرده بود، استفاده کرد که در نتیجه این قانون ,موسسه استاندارد باید هم اسباب بازی های داخلی را زیرنظر می‌گرفت که مهر استاندارد دارند یا خیر و هم اسباب بازی‌های وارداتی را زیر نظر می‌گرفت که کنترل کیفی آن ها محرز شده باشد.
اما سوال اصلی اینجاست که آیا کنترل کیفی اسباب بازی ها وارداتی کافی است؟آیا نباید به تاثیر آن ها در روحیه کوکان,نقش آموزشی و فرهنگ سازی برای کودگان توجه کرد؟
دکتر خمارلو در پاسخ به این سوالات می گوید:”متاسفانه بسیار از اسباب بازی های وارداتی با فرهنک و دین ما سازگار نیست.
به طور مثال عروسک های نیمه عریان دختر مثل باربی و سندی این ذهنیت را در کودکان دختر ما ایجاد می کند که باید مثل آن ها لباس بپوشند و معمولا باعث ذهنیت بد درباره حجاب در بزرگسالی می شودیا عروسک ها و وسایل بازی پسرانه مثل عروسک و ابزار و کارتون های مرد عنکبوتی یا سوپر من باعث ایجاد روحیه خشن در پسران و قهرمان پردازی غربی است در حالی که ما اسطوره ها و پهلوان هایی را داریم که به راحتی می توانند جای این قهرمان های غربی را بگیرند و از نظر اخلاقی و فرهنگی نیز با معیارهای ما همخوانی دارند”.
با وجود آن که بازی و اسباب بازی در پرورش روانی و تقویت روحیه اجتماعی کودک نقش مهمی دارد ، در صورتی که با ارزش های فرهنگی و اصول روان شناسی سازگار نباشد ، نتیجه مطلوب از آن به دست نمی آید.
در جامعه ما که زیر ساخت های فرهنگی آن را باورهای مذهبی تشکیل می دهد و انتظار می رود دختر و پسر (زنان و مردان آینده) با حفظ عفاف و ایمنی وارد جامعه شوند،که با وجود اسباب بازیهای مروج فرهنگ غرب ,کار سخت می شود.

تاثیر گذاری بازی های رایانه ای

در عصر تکنولوژی و ارتباطات هر روز شاهد ورود کالایی جدید و جای گرفتن سریع آن در سبد کالای خانواده ها به ویژه در کشورهای در حال توسعه هستیم.زمانی‌ ویدئو، رایانه، ماهواره و … و امروز بازی های رایانه ای در انواع و اقسام مختلف و در دوره های متعدد به عرصه آمدند تا ذهن خانواده هایی که تبعات مثبت و منفی استفاده از این ابزار توسط فرزندانشان برای آنها حائز اهمیت است، درگیر شود.

بازی های رایانه ای از اواسط دهه ۷۰ در ایران باب شد و با ورود نمونه ای تحت عنوان “آتاری” وارد خانواده ها شد. آن روزها نه تنها کودکان که بزرگترها نیز برای استفاده از این دستگاه و چشیدن لذت برد و باختها ثانیه شماری می کردند و به عبارتی دسته های آتاری را که در شکلها و ابعاد مختلفی در بازار وجود داشت از یکدیگر می ربودند.
با جدیدتر شدن تکنولوژی و پیشرفت تحقیقات بشر،‌ آتاری کم کم به کالایی از رده خارج تبدیل شد و پلی استیشن وارد عرصه شد. البته این بازی شکل تکامل یافته همان آتاری بود اما نوع فیلم ها، گرافیک بازی ها و شکل سخت افزاری آن از نظر کیفی ارتقا یافته بود.
با همه گیر شدن رایانه کم کم پلی استیشن نیز جای خود را به انواع سی دی های بازی های رایانه ای داد و آتاری که به نظر بسیاری از کارشناسان سالمترین نوع بازیهای رایانه ای بود از ذهن همه پاک شد به نحوی که برای بچه های دهه ۸۰ به یک اسباب بازی خنده دار عقب افتاده تبدیل شد و اکنون دیگر هیچ اثری از این بازی در خانه ها و بازارها پیدا نیست انگار که اصلا هیچ وقت چنین چیزی وجود نداشته است.
آنچه در این تغییر و تحولات جالب توجه است، دور شدن محتوای این بازی ها از فرهنگ ما، افزایش خشونت در بازی ها، استفاده از تصاویر مستهجن و … با جدیدتر شدن آن هاست.بنیه ضعیف,کم تحرکی و چاقی تنها چند نمونه از آثار سوء جسمی است که این بازی ها در کودکان بر جای می گذارد و علاوه بر آنها تربیت نسلی خشن و پرخاشگر و بی حوصله حاصل کار این بازی هاست.
مهدی حق وردی کارشناس بازی های رایانه ای در این باره می گوید:”کشورهای غربی که خود بازی های رایانه ای مخرب می سازند استفاده از آن را در غرب ممنوع یا محدود کرده اند.
در حالی که این تحفه غرب در کشورهای اسلامی به ویژه خاورمیانه توزیع می شود تا با این شیوه اهداف شوم استعماری خود را در این منطقه به اجرا درآورند و کشورهای اسلامی را به نوعی تروریست یا حامی تروریست ها معرفی کنند. امروزه این بازیها به علت ویژگی های خاص گرافیکی و جذابیت های ویژه به شوالیه های مجازی، جذاب و قدرتمندی در راستای ناتوی فرهنگی و جنگ صلیبی غرب علیه جهان اسلام تبدیل شده اند”
وی معتقد است هدف این بازی ها دور کردن فرزندان ایران از ارزشهای اسلامی است و خانواده ها باید در این زمینه آگاه باشند:” در این شرایط حساس وظیفه نظارتی ما و خانواده ها در استفاده فرزندانمان از این بازی ها بیش از گذشته احساس می شود.
آگاه سازی، ایجاد رده بندی بازی های رایانه ای، فرهنگ سازی استفاده بهینه و مفید از این بازی ها می تواند در کاهش صدمات مخرب ناشی از این بازی ها موثر باشد. به نظر می رسد بازی های رایانه ای با این همه طرفدار در کشور ما اگر هم محدود شوند تنها بازار سیاهی برای عده ای سودجو ایجاد کرده و کسانی که علاقمند به این بازیها شده اند و نمی توانند اوقات خود را بدون انجام بازیهای کامپیوتری سپری کنند به هر طریقی که باشد می توانند به آن دسترسی پیدا کنند.
پس در این میان مسئولان فرهنگی کشورمان باید به فکر راهکاری کارسازتر باشند تا نه تنها این بازی ها و استفاده از تکنولوژی محدود نشود بلکه با استفاده بهینه از آن، فرهنگی جدید در چارچوب های موازین اسلامی، شرعی و عرفی کشورمان شکل گیرد.”
به نظر می رسد تنها راهکار مقابله با این تهاجم شوم دشمن و نجات کودکان از ورطه هنجارشکنی و قانون گریزی، فحشا و فساد، خرافه پرستی و خشونت و …. تولید انبوه بازی های رایانه ای فاخر، مناسب و جذاب با اهداف اسلامی و جایگزینی آن به جای بازی های وارداتی است.

چه باید کرد؟

آنچه مسلم است با وجود پیشرفت روز افزون تکنولوژی های ارتباطی مانند اینترنت ,ماهواره و موبایل ,نمی توان از ورود کارتون ها و فیلم های اسطوره ساز غربی مثل مرد عنکبوتی,باربی,هری پاتر و… جلوگیری کرد و یا جلوی واردات عروسک ها و اسباب بازی های غربی را گرفت بلکه باید اسطوره ها و قهرمان های بومی و ایرانی را تقویت کرد تا بتوان عروسک ها و اسباب بازی هایی ساخت که فرهنگی ایرانی را ترویج دهند.

به عنوان مثال عروسک های دارا و سارا با لباس های محلی و ایرانی تولید شد اما موفقیت چندانی کسب نکرد زیرا هیچ شناختی برای کودکان و خانواده های آن ها از این عروسک ها وجود ندارد.تولید و ساختن کارتون و فیلم برای کودکان از اسطوره های اصیل ایرانی و دینی و قصه سازی و داستان پردازی راجع به عروسک هایی که ساخته می‌شوند می تواند کودکان را به شخصیت های عروسکی نزدیک کند تا بتواند با آن ها ارتباط برقرار کنند.
بنابراین علاوه بر سرمایه گذاری در کارخانه های تولید اسباب بازی و حمایت هایی که باید از کارخانه های اسباب بازی سازی شود نقش آموزش و پرورش و صدا و سیما را نباید نادیده گرفت.
صدا و سیما می تواند با تولید برنامه هایی که اسطوره ها و قهرمان های اصیل و ایرانی را معرفی میکنند نقش مهمی را در این زمینه ایفا کند و آوزش و پرورش نیز با جای دادن داستانها و افسانه های اصیل ایرانی –دینی در کتاب های درسی گروه سنی کودک می تواند,فرزندان ایران را با این قهرمان ها آشنا سازد تا قدمی مثبت در تولید اسباب بازی های اصیل برداشته شود.
 

منبع:پایگاه اینترنتی راسخون