کلامی از شیخ بهائی

آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست ، زیرا   :

اگر بسیار کار کند ، می‌گویند احمق است  !

اگر کم کار کند ، می‌گویند تنبل است !

اگر بخشش کند ، می‌گویند افراط می‌کند !

اگر جمع گرا باشد ، می‌گویند بخیل است !

اگر ساکت و خاموش باشد ، می‌گویند لال است !!!

اگر زبان‌آوری کند ، می‌گویند ورّاج و پرگوست !

اگر روزه برآرد و شب‌ها نماز بخواند می‌گویند ریاکار است !

و اگر نکند می گویند کافر است و بی‌دین !

لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد

و جز ازخداوند نباید از کسی ترسید .

پس آنچه باشید که دوست دارید .

شاد باشید ؛

مهم نیست که این شادی چگونه قضاوت شود ...

افکار ما ...

شادی...

من ، ما ، شما ، دنیا

 به من ربطی ندارد که دیگران در موردم چه می گویند و چه فکری می کنند من خودم هستم 

و هر کاری که مرا شاد کند و به دیگران ضرری نرساند را انجام می دهم .

 هیچ توقعی ندارم و همه چیز را می پذیرم ،

 اینگونه زندگی بسیار آسان تر می شود .

  

طبیعت خدا

به این گل خوب و بادقّت نگاه کنید .

به نظر شما این گل شبیه چیه ؟  

البته این گل عطر خوبی هم داره . من همیشه در فصل بهار منتظر باز شدنش هستم.

مواظب باشیم

چند لحظه تصور کنید :

اگر جای این آدمک ، توی این نقاشی بودیم ، چه حسی داشتیم؟؟؟ 

 

یه وقت هایی ما آدم ها خیلی خودخواه می شویم ؛

امیدوارم همه ی ما یاد بگیریم که هیچ وقت با غرور و خودخواهی خودمون باعث ناراحتی دیگران و اذیّت کردن اون ها نباشیم.

انشاءالله