همشاگردی های مهربان

همشاگردی های مهربان

مجموعه ای از فعالیتهای علمی و عملی دانش آموزان پایه پنجم
همشاگردی های مهربان

همشاگردی های مهربان

مجموعه ای از فعالیتهای علمی و عملی دانش آموزان پایه پنجم

خبرهای جدید کلاس ما

سلام . 

در این دو هفته بعد از تعطیلات سال نو خبرها و فعالیت های ما در کلاس زیاد بوده . 

چند تایی رو نام می برم ؛ یکی از کارهای ما اینه که هر کدوم از پسرها به نوبت (از رو شماره کلاسی) هر روز با یک بیت شعر در کلاس حاضر میشه و پس از نوشتنش بر روی تخته ، شعرش رو برای کلاس می خونه و تا جایی که می تونه شعر رو معنی می کنه و مورد استفاده اون رو هم میگه (بعضی شعرها در زمان و موارد خاص ، مثل ضرب المثل ها بیان میشن . ) 

این کار رو همه دوست دارن و بدون هیچ دردسری در حال انجام هست . (خدا رو شکر)

فعالیت بعدی درست کردن یک کتاب داستان هست . البته این کتاب داستان هدف های رفتاری در سه عنوان درسی رو در نظر داره . 

موضوع داستان در خصوص ایثار و فداکاریست (مربوط به مدنی) ، داستان رو خود دانش آموز نوشته و نگارشش پای خودش بوده (با اهداف نگارشی ، بنویسیم) و نهایتا صفحه آرایی ، طراحی جلد و خلاقیت لازم برای ارائه یک کتاب داستان خوب (اهداف درس هنر) .

تا فردا همه بچه ها کتاب هاشون رو تحویل میدن و بعد از یک بررسی مفصل از بین تمام کتاب ها 5 یا 3 تا از اون ها رو انتخاب می کنم (این تعداد باید انتظارات لازم رو برآورده کرده باشند) و در کلاس پس از بازخوانی توسط خود پسرها امتیازدهی انجام میشه و نهایتا با توجه به میانگین امتیازها ، کتاب داستانی که بیشترین امتیاز رو داره برنده خواهد بود .

البته متن کتاب برنده در وبلاگ ثبت خواهد شد و در صورت امکان عکس هایی هم خواهد داشت و همچنین شخص برنده جایزه ای به رسم یادبود دریافت خواهد کرد .

اتفاق دیگه هم مربوط به مسابقات ورزشی درون مدرسه هست که بچه ها در گروه های مختلف ورزشی ثبت نام کردند و مشغول رقابت هستند که امیدواریم پسرهای اتاق درس یاسین با لذت بردن از این فعالیت ها به پیروزی های دلچسب برسند و خدای نکرده با حسادت و ندونم کاری لذت این لحظات رو خراب نکنند . 


با آرزوی موفقیت برای همه پسرهای خوب اتاق درس یاسین

به امید خدا...

نوروز 93 هم اومد و رفت....

خیلی زود سال 93 هم به انتها میرسه . یادمون باشه موقعیت های خوبی رو که خدا سر راهمون قرار میده رو با ندونم کاری هامون از دست ندیم .

از فردا سال کاری جدید واسه ما شروع میشه . امیدوارم با هم و در کنار هم روزهای طلایی رو بسازیم .

خدای مهربونم ، کمکمون کن...

تعطیلات با کلاه قرمزی

سلام بچه ها . خوب هستید ؟ تعطیلات بهتون خوش می گذره ؟

انشاءالله که هر جا هستید شاد و سلامت و دلخوش باشید و در کنار خانواده از لحظات بهاریتون لذت ببرید .


راستی بچه ها ، شما بین برنامه های نوروزی چه برنامه ای رو بیشتر دوست دارید ؟

من که کلاه قرمزی .... به خصوص وقتی که آقای مجری واسشون قصه می خونه تا بخوابن !



اون زمان حال آقای مجری رو خوب می فهمم . دقیقا مثل وقتهایی می مونه که یک مطلب جدید در کلاس مطرح میشه و همه شما با هم سوال دارید ! و کلی به این حال می خندم .


پسرها ، براتون آرزوی هر چه خوبی در دنیا هست رو دارم و امیدوارم قدر این لحظه های زندگیتون رو بدونید . 


گل پسرها در این تعطیلات مطالعه و مرور درس ها رو فراموش نکنید ها ....


باز هم سال نوتون مبارک  

هو الباقی

سلام . امروز برای من روز خوبی نبود .

صبح وقتی وارد مدرسه شدم با شنیدن خبری قلبم فشرده شد .

امروز خبر از دست دادن عزیزی رو به ما دادن که باور پَر کشیدنش برامون سخت و غیرقابل تصور بود .

آقای سفیدکار عزیز ، بزرگ ما و مدرسه از بینمون رفتند و ما را در غم نبودنشون تنها گذاشتند .

ایشون نه تنها مدیر و بزرگ ما بودند بلکه حق پدری به گردن تک تک ما داشتند . 

امروز وقتی در مدرسه قدم بر می داشتم ، چهره خندان ایشون مدام جلوی چشمم بود ؛ وای که چه قدر بچه ها رو دوست داشتند . من به شخصه دلم براشون خیلی تنگ میشه . زمان خداحافظی با ایشون واقعا سخت و دلگیر بود .





روحشون شاد ، انشاءالله .


بچه ها ، فاتحه برای شادی روح آقای سفیدکار عزیزمون فراموشتون نشه .


ما ، تمام همکاران حاضر در مدرسه طلوع فجر پسران بندر انزلی و دانش آموزان مدرسه از همین جا به خانواده محترم و بزرگوار آقای سفیدکار این ضایعه را تسلیت عرض می کنیم و از خدای بزرگ برای این عزیزان طلب صبر و سلامتی داریم .


و همچنین به نوبه خود از همین جا به دختر دردانه و عزیز آن مرحوم ، خانم سفیدکار عزیز تسلیت عرض می کنیم . 

و امّا امروز در مدرسه

خب ، ما امروز در مدرسه حاضر بودیم اما به جز هفت نفر از آقا پسرهای گل ما بقیه گل پسرها حاضر نبودند . من واقعا از دست این آقا پسرها دلگیر شدم ؛ خب تعطیلات دیگه بس بود آقایون ! مدرسه هم کاملا برای پذیرایی از شما آماده بود و محیط مناسبی برای رفت و آمد فراهم بود و هست .

امیدوارم روز شنبه کامل در مدرسه حضور داشته باشید .

و اما عزیزان وظیفه شناسی که با ما همراه بودن : 

پارسا مکاری زاده ، پارسا ابراهیم فر ، محمّد سام فضل اولی ، ایلیا محسن پور ، مهدی احمدی ، امیر رضا زارعی نیا و سپهر محمدپور



به علت اینکه تعداد بچه ها کم بود ، مجبور شدیم کلاس رو تعطیل کنیم و گل پسرها به خانه بروند !


راستی روز شنبه که تشریف می آورید ، حتما چسب مایع ، قیچی کوچک و مدادرنگی برای انجام آزمون عملکردی با خودتون به همراه داشته باشید .

دور همی...

خلاصه بعد از مدتی (13 روزه) فردا قرار هست در مدرسه باشیم . بی صبرانه منتظر شما هستم .

توفیق اجباری..

سلام . من که دیگه از این تعطیلات (توفیق اجباری) خسته شدم . اینکه استراحت چند روزه ای داشتیم خوب بود اما وقتی به عقب موندگی ها و جبران اون ها فکر می کنم واقعا خسته میشم!

به سپیدی برف....

در اینکه برف و باران از نعمت های الهی هستند ، شکی نیست و ما خدا رو به خاطر این روزها شاکریم . خب بعد از بارش برف خیلی از مشکلات رو در فصل گرما نخواهیم داشت (انشاءالله) . مثل کم آبی ، گرمای طاقت فرسا در تابستان و یا کمبود آب برای زمین های کشاورزی و...

اما در حال حاضر مساله اصلی این هست که ما انتظار چنین برفی رو نداشتیم و با مشکلات زیادی رو به رو شدیم . خطر ریزش سقف خانه های قدیمی تر ، مسدود بودن راه های ارتباطی ، قطع شدن مداوم برق و ...

تا حالا سقف بعضی از کارگاه ها و بعضی اماکن دیگر فرو ریخته و بعد از بارش هم به علت یخ زدگی احتمال ریزش بیشتر خواهد بود .

امروز هوا کمی بهتر بود و بارش زیادی نداشتیم . همه ما امیدواریم که بتونیم خیلی زود آفتاب رو ببینیم و مشکلات پیش آمده رو برطرف کنیم . 

چند لحظه پیش یه سری به بیرون زدم و چند عکس از حیاط و کوچه گرفتم . 

این هم عکس ها ....




به هر حال این روزها هم تبدیل به خاطراتی خواهند شد که هیچ وقت فراموششان نمی کنیم . 


امیدوارم پسرهای اتاق درس یاسین هر جا که هستند ، سلامت و تندرست باشند و بتونیم خیلی زود همدیگر رو ببینیم . خوش باشید بچه ها ...

ادامه مطلب ...

سلامی از همین نزدیکی

سلام به همه و به خصوص پسرهای خوب اتاق درس یاسین .

امیدوارم روزهای برفی خوب و خوشی رو در کنار خانواده داشته باشید .

و همچنین امیدوارم با برنامه ریزی مناسب و رعایت نکات ایمنی لازم به برف بازی و شادی بپردازید تا خدای نکرده عاقبت کار شما مثل داستان آقا پسری که در کتاب هدیه ها باهاش آشنا شدید نشه !


پسرهای خوب یادتون باشه که در این چند روز تعطیلات از مرور آموخته هاتون غافل نشید .در اولین فرصتی که در مدرسه حاضر باشیم و دور هم هستیم باید برای پرسش های ماهانه و کتبی برنامه ریزی داشته باشیم ؛ و از اونجا که شما در این مدت در پرسش های شفاهی فعالیت داشتید و از عهده آن ها به خوبی برآمدید ، انتظار دارم که در ادامه نیز به همان خوبی همکاری های لازم را داشته باشید .


به زودی می بینمتان .

انشاءالله

وقتی تعداد معلمان هم کم است و هم زیاد!

به یاد دارم سال ۸۹ در مراسمی شرکت کرده بودم، روی یکی از تابلوها جمله‌ای از وزیر وقت خودنمایی می‌کرد: «من آمده‌ام تا دست معلم را بگیرم و به قله برسانم»

چند وقت پیش هم وزیر جدید آموزش و پرورش فرمودند: «هنوز نیروی انسانی در اموزش و پرورش ساماندهی نشده است و تا بهبود وضعیت، حداقل یک یا دو سال دیگر وقت لازم است. در شرایطی فعلی ۵۰هزار معلم اضافه و ۵۸هزار معلم کم داریم!»

اگر آمار جمعیتی معلمان را که در حدود یک میلیون و ۱۳ هزار نفر است در نظر بگیریم، می‌بینیم این ۱۰۸ هزار معلمی که هم کم و هم زیاد هستند،‌ حدود ۱۰ درصد آن را شامل می‌شوند. این موضوع مهمی است و مصداق حرارت سنجی است که دمای آموزش کشور را قدری بالاتر و تب‌دار نشان می‌دهد. دمایی که اگر چه سوزنده نیست، ولی وادارمان می‌کند از خود بپرسیم این آمار چه نسبتی با آن شعار زیبای معلم و رساندن او به قله دارد؟

یک مثال ساده از این آمار،‌ محل خدمت من ـ بندرانزلی ـ است که مقطع ابتدایی با چنان کمبودی روبه‌رو است که امسال و سال گذشته عده زیادی نیروهای خدماتی و سرباز معلم در مدارس شهر به کار گرفته شده‌اند، در حالی که به فاصله یک ساعت مسافتی در شهری دیگر،‌ معلمان اضافه،‌ساعات کاری خود را در اداره به پایان می‌رسانند،‌زیرا کلاس ندارند!

کلاس‌های ما هم که همچنان معلم محور است و سهم بیشتر تدریس را صدای معلم و تارهای صوتی او بر عهده دارد تارهایی که امروز خسته و زخم خورده‌اند و به دلیل استفاده بیش از حد و خستگی‌شان، برای استفاده در منزل و مدرسه ناتوانند. آزمودن این گفتار هم چندان دشوار نیست. تنها حضور چند روزه به عنوان مهمان در یک پایه تحصیلی دبستانی، صحت ادعای مرا تایید خواهد کرد. کافی است سری به مدارس ابتدایی بزنیم و از نزدیک ببینیم چند معلم خواستار آرامش، تغییر مقطع تدریس، ورود به بخش‌های مدیریتی و بازنشستگی پیش از موعد هستند. این مسائل ممکن است شرایطی ایجاد کند که انگیزه پیشی گرفتن از یکدیگر صرفاً برای یافتن فراغت و رهایی از فشارهای روحی فراهم شود، به گونه‌ای که حتی رقابت ناسالم جای رفاقت را بگیرد. اگر چه تاکید می‌شود اکثریت دوستان فهیم و بزرگ‌منش فرهنگی، هماره بی‌توجه به این مسائل تنها به کار خود می‌پردازند و دم نمی‌زنند و نیرو‌های آموزشی صادق اینانند.

یکی از راه‌های حل مسئله، انگیزه بخشی معلمان است. شاید برقراری فوق‌العاده شغل برای این مقطع یک قدم باشد، قدمی خوب و به جاکه جای بسی تشکر و سپاس دارد، اما مهم‌تر از آن، ایجاد چند تغییر روشن و اثرگذار است که به صورت پیشنهاد در زیر می‌آید:

ـ کوچک کردن کلاس‌های مقاطع ابتدایی و رساندن دانش‌آموزان هر کلاس به حداکثر ۲۰ تا ۲۲ نفر.

ـ کاهش حجم کتاب‌های درسی به میزان یک سوم فعلی.

ـ متناسب سازی زنگ‌های تفریح با ساعت‌های آموزشی، به شکلی که دانش‌آموزان از لحاظ روحی ظرفیت پذیرش مطالب جدید را داشته باشند.

ـ استفاده از موسیقی‌های شاد و آرام بخش در ساعات تفریح. و این گونه است که پیشرفت و توسعه کشور با حمایت معلمان امیدوار و دانش‌آموزان دلبسته به درس و تحصیل، رقم می‌خورد.

بندر انزلی ـ علی متقی، آموزگار ابتدایی

روزنامه اطلاعات -دوشنبه 7 بهمن

نظام ارزشیابی توصیفی دانش‌آموزان کمیتی است که لباس کیفیت پوشیده است!


در بخش خبری ۲۰ و ۳۰ دقیقه سیما مصاحبه شوندگان نظراتی پیرامون ارزشیابی توصیفی ابراز کردند و از جمله معلمی می‌گفت تعداد زیاد دانش‌آموزان، اجرای این روش را با دشواری روبرو کرده است. دیگری معتقد بود رقابتی که در گذشته بین دانش‌آموزان وجود داشته، امروز از میان رفته است و مادر دانش‌آموزی گلایه داشت نمی‌تواند از وضعیت تحصیلی فرزندش به روشنی آگاه شود. اما نکته پایانی مصاحبه، نظر معاون سابق آموزش ابتدایی بود که عنوان می‌کرد شاید عملکرد برخی معلمان باعث شده است تا رقابت مورد نظر شکل نگیرد.

من به عنوان معلمی که چندسال مجری ارزشیابی توصیفی بوده است، احساس کردم خالی از لطف نیست، برخی از مشاهداتی را که طی این مدت در عمل شاهد آن بوده‌ام، بیان کنم، مشاهداتی که برخی نارسایی‌های اجرای نظام کیفی را نشان می‌دهد. البته امید است با رویکرد جدیدی که بر وزارتخانه و معاونت ابتدایی حاکم شده است بیشتر به این موضوع پرداخته شود.تعداد زیاد دانش‌آموزان اجرای نظام کیفی را با مشکل روبرو می‌کند. واقعیت آن است در کلاس‌هایی که بیشتر از ۳۰ نفر دانش‌آموز داشته باشند، پرداختن به همه ابزارهای ارزشیابی توصیفی اگر غیرممکن نباشد، بسیار دشوار است. آزمون‌های عملکردی، پوشه‌کار و مشاهدات و پروژه‌هایی که معیار ارزشیابی دانش‌آموزان است، مستلزم بررسی و ارائه بازخورد مناسب به دانش‌آموز است که چگونه می‌توان برای کلاس‌هایی نزدیک به ۴۰ دانش‌آموز، آن را پذیرفت؟
تفاوت فاحش سطح مدارس دولتی که از حداقل سرانه برخوردارند با مدارس برخوردار کلان شهرها و یا مدارس غیرانتفاعی و نمونه دولتی، مانعی دیگر در اجرای بهینه طرح است.مدرسه‌ای که توان پرداخت قبض‌های آب و برق خود را ندارد، قطعا در چاپ اوراق امتحانی دانش‌آموزانش مشکل دارد، چه رسد به اینکه بخواهد آزمون‌های عملکردی برگزار کند و یا پروژه‌ای ترتیب دهد که به وسایل آزمایشگاهی نیاز دارد. همچنین کارهای دیگر مانند برگه‌های آدینه یا آزمون‌های پیشرفت تحصیلی، که همه و همه به منابع مالی کافی نیاز دارند که در دسترس مدارس نیست.
تعداد بالای دانش‌آموزان وقت بیشتری از معلم می‌گیرد، تا به بررسی و تصحیح برگه‌های آن‌ها بپردازد و هرچقدر این زمان بیشتر شود، دادن یک بازخورد موثر و استاندارد دشوارتر می‌شود. بنابر این، عموم معلمان به استفاده از برچسب‌های رنگارنگ و جملات تشویقی کوتاهی روی می‌آورند که برای دانش‌آموزان جذاب‌تر باشد. البته این‌ها بازخوردهای‌ آماده‌ای است که شاید با روح ارزشیابی کیفی بیگانه نباشد، اما مدنظر آن‌هم نیست.
باور و اعتقاد معلمان نیز موضوع مهمی است که کمتر به آن توجه شده است. برخی از همکاران ما معتقدند ارزشیابی کمی (نمره‌ای) ارزیابی دقیق‌تری از وضعیت دانش‌آموزان ارائه می‌دهد. شاید این باور به دلیل فراهم نبودن بسترهای مناسب و زیرساخت‌های لازم در اجرای ارزشیابی توصیفی ایجاد و تقویت شده باشد.همچنین تلقی اینکه ارزشیابی توصیفی (کیفی) صرفا قبولی دانش‌آموز و بالا آمدن او را در پی خواهد داشت و مردودی در این نظام جایگاهی ندارد.
در این میان هنوز بسیاری از والدین نتوانسته‌اند با ارزشیابی کیفی کنار بیایند و آن را بپذیرند. دلیل این مدعا، والدینی هستند که در نشست توجیهی ماهانه حضور می‌یابند و روی واژه «خیلی خوب» ـ ـ که یکی از مقیاس‌های ارزیابی دانش‌آموزان است ـ تاکید می‌کنند. در نظر ایشان «خیلی خوب» جایگزین ۲۰ شده است و این را می‌توان از شیوه پرسش آن‌ها دریافت.می‌گویند: فرزند بنده که همه نمراتش «خیلی خوب» است، چرا در فلان درس «خوب» گرفته است؟
تاکید اینان بر روی نمرات فرزندانشان است، در حالی که بارها گفته شده «ارزشیابی توصیفی» کیفی است و با نمره بیان نمی‌شود.
نمی‌توان به حجم بالای کتاب‌ها در نظام توصیفی بی‌اعتنا بود. برخی از کتاب‌های دانش‌آموزان ابتدایی در گذشته و برای «نظام کمی» تالیف شده‌اند و کتاب بسیار خوب، ارزنده و استاندارد ریاضی پایه پنجم، برای اجرا در نظام کمی بسیار مناسب‌تر می‌نماید، تا نظام کیفی. زیرا حجم بالای مطالب، سنجش را در نظام توصیفی که صرفاً مداد و کاغذ (آزمون کتبی) نیست، دشوارتر می‌کند.
البته تألیف شتابزده برخی کتابهای درسی در پایه‌های مختلف از جمله ریاضی اول و ششم، که اشکالات فراوانی بر آنها وارد است، مزید بر علت شده است و قطعاً چنین تالیفاتی راهی به مقصد اعلای آموزش نخواهند برد.
به نظر می‌رسد امروزه، مقطع ابتدایی که یکی از مهم‌ترین و پایه‌ای‌ترین مقاطع تحصیلی کشور است، جذابیت و کشش خود را برای معلمان از دست داده است. حجم بالای کار در مدرسه و ادامه آن در خانه، تعداد بالای دانش‌آموزان، پاسخ‌گویی به آموزش و پرورش در کنار پاسخ‌گویی به اولیای دانش‌آموزان، کودکان پیش فعال، درآمد ناچیز معلمی و به کارگیری معلمان کم تجربه و غیرمتخصص، همه و همه در کنار تغییرات گسترده سالیان اخیر که عمدتاً در مقطع ابتدایی به وجود آمده است، لذت کار با دبستانی‌ها را کمرنگ‌ کرده است.
در نهایت، ضعف‌های تحصیلی دانش‌آموزان که به شکل معناداری در پایه‌های بالاتر نمود می‌یابد، نشان می‌دهد ارزشیابی توصیفی نتوانسته است آن چنان که باید و شاید، تکیه‌گاه مطمئنی برای رشد نظام آموزشی و تربیت نیروی انسانی خوداتکا و کارآمد باشد. هرچند بار این ضعف تنها برگردن ارزشیابی کیفی (توصیفی) نیست و همانطور که گفته شد، بسترهای لازم برای اجرای چنین طرحی آماده نبوده است.آنچه امروز هویداست، این است که ارزشیابی کنونی نه کمی است و نه کیفی صرف! نیمی ازین دارد و نیمی از آن! گویی باور عموم جامعه کمیتی است که لباس کیفیت پوشیده باشد. بنابر این منصفانه نیست گفته شود نبود رقابت در میان دانش‌آموزان، تنها حاصل عملکرد معلمان است.


بندر انزلی، علی متقی، آموزگار ابتدایی
روزنامه اطلاعات ، سه شنبه 3 دی 1392