همشاگردی های مهربان

همشاگردی های مهربان

مجموعه ای از فعالیتهای علمی و عملی دانش آموزان پایه پنجم
همشاگردی های مهربان

همشاگردی های مهربان

مجموعه ای از فعالیتهای علمی و عملی دانش آموزان پایه پنجم

پیامک بازی دشمن خواب نوجوانان

 

اگر شما هم نوجوانی دارید که گوشی تلفن همراه در اختیار دارد، لازم است برای او مقرراتی وضع کنید.

مثلا لازم است شبها از ساعت مشخصی به بعد، گوشی را خاموش کرده و در مکانی دور از بالش و تخت خواب خود قرار دهید. زیرا محققان اعلام کرده‌اند برای یک خواب خوب لازم است گوشی تلفن همراه شبها از دسترس نوجوان دور باشد. آنها متوجه شده‌اند هر چه تناوب پیامک بازی بیشتر باشد نشانه‌های اختلالات خواب در نوجوان بیشتر می‌شود.

مثلا این نوجوانان، کمتر می‌خوابند، بیشتر طول می‌کشد تا به خواب بروند و وقتی در رختخواب خود هستند بیشتر بیدار هستند و پیامک بازی می‌کنند تا اینکه بخوابند.

به همین علت هم در طول روز بیشتر احساس خستگی می‌کنند. تازه اگر استرس هم داشته باشند این مشکل با پیامک بازی بدتر می‌شود. زیرا ممکن است در میان شب با صدای زنگ و علامت رسیدن پیام تلفنی از خواب بپرندو لازم بدانند که به آن پیامک جواب بدهند. با تمام این دلایل در نهایت احساس سلامتی، شادی و رضایت از زندگی در آنها کمتر است.

بنابراین متخصصان توصیه می‌کنند نوجوانان از پیامک بازی بی رویه خودداری کنند و دست کم شبها تلفن خود را خاموش نگه دارند. بخصوص اگر در شرایط استرس هستند و بدانند که روابط بین فردی هم گاهی برای ترمیم به سکوت نیاز دارد.

روزنامه اطلاعات

کلاس مکانی برای یادگیری و گوش کردن است. (ویلیام آرمسترانگ)

فکر می کنم در آستانه بازگشایی مدارس ، بد نباشه که یک سری از موارد مهم را با هم مرور کنیم.


گوش کردن یکی از مهمترین مهارت هایی است که با پرورش آن می توانید کارآیی خود را در مدرسه افزایش دهید. این مهارت بعد از مهارت خواندن، یکی از مشکل ترین مهارت هاست.


خوب گوش کردن در کلاس:

 * در کلاس مطالب درسی را دنبال کنید و به رویا فرو نروید. (خیالبافی نکنید.)

* اگر حرف بزنید، مطمئنا نمی توانید گوش کنید.

* در هنگام گوش کردن، قلم به دست باشید و نکات مهم را یادداشت کنید.

 

قبل از کلاس:

 * راجع به مطالب درسی جدید فکر کنید.

* نکات مهم جلسه گذشته را به یاد آورید. (دوره کنید.)

* تکالیف خود را انجام دهید.

 

در کلاس:

 * آنچه را که قبلا یاد گرفته اید، با مطالب جدید ارتباط دهید.

* آیا شما راجع به موضوع درس اطلاعات اضافی دارید؟

* در طی درس چه چیزی به ذهن شما می آید؟

* بر روی موضوع درس تمرکز کنید.

* نکات مهم درس را یادداشت کنید.

* در صورت امکان روی نیمکت های جلوی کلاس بنشینید. اگر جلوتر باشید بهتر می توانید گوش کنید.

 

بعد از کلاس:

 * مطالب درسی و یادداشت هایتان را دوره کنید.

* بعضی ها دوست دارند که یادداشت هایشان را پاکنویس کنند، اما سعی کنید برای اینکار وقت زیادی اختصاص ندهید.

* هنگام دوره زیر نکات مهم خط بکشید.

 

 نکات دیگری راجع به گوش کردن:

* خوب گوش کردن به معنی توجه کردن است.

* تمام آنچه را که گفته می شود بشنوید، نه آنچه را که دوست دارید.

* آنچه را که می شنوید با آنچه که از قبل می دانستید، ربط دهید.

* نکات مهم درس را تشخیص دهید.

* سعی کنید نکات مهمی را که ممکن است سوال امتحان باشد، تشخیص دهید.

* صحبت های معلم را دنبال کنید. (حدس بزنید صحبتهای بعدی او چه خواهد بود.)

* به دقت به آنچه معلم راجع به تکالیف درسی می گوید، گوش کنید و در صورت نیاز آن را یادداشت کنید.

* به دقت گوش کنید و به دنبال عبارات کلیدی معلم باشید و به آن اهمیت دهید. عباراتی همچون "این مطلب مهم است…، مهم است بدانید که… و یا لازم است که این مطلب را برای امتحان بدانید…"

 

 بخاطر بسپارید که گوش کردن با شنیدن متفاوت است.

شما می توانید هرچیزی را بشنوید، اما به آن گوش نکنید یا از یک گوش بشنوید و از گوش دیگر بیرون کنید.

برای گوش کردن باید فکرکنید و فعال باشید نه منفعل. 

lمنبع : مدرسه نیوز


سلامتی در کوله پشتس دانش آموزان

مامان و باباهای عزیز لطفاً قبل از خرید هر نوع کیف و به خصوص کوله پشتی برای فرزندان گلتون این صفحه از ضمیمه روزنامه جام جم رو حتما مطالعه بفرمائید.

برای مطالعه بر روی تصویر زیر کلیک کنید.

ده روش برای پرورش خلاقیت در کودکان

شما به عنوان پدر یا مادر می توانید از خیلی از چیزها برای پرورش خلاقیت در کودکانتان استفاده کنید. هر یک از موارد ذیل در خصوص پرورش خلاقیت کودکانتان است و شما می‌توانید آنها را به سادگی به کار ببرید.

1- آزادی: اولین و مهمترین موضوع این است که به کودک خود، آزادی برای فکرکردن، احساس کردن و درک خویشتن خویش بدهید و این در صورتی ممکن است که کودک شما امنیت در محیط زندگی‌اش را احساس کند. احساسی که به او بفهماند که همه چیز روبراه و خوب است!
به کودک خود فضا و موقعیت، اقلام و ضروریات لازم را برای خلق کردن و ابداع بدهید. او باید بتواند آنچه را که که در درونش است بروز دهد و عینیت بخشد. کودکان این تمایل را دارند که در صورت وجود امکانات و شرایط لازم، به طرف خلاق بودن گرایش یابند. لذا آزادی دادن به آنها بسیار ضروری است ( البته منظور این نیست که به هر خواسته‌ی آنها توجه کرد بلکه منظور از آزادی ، این است که فضا و شرایط ابراز عقاید و ایده ها و احساسات را فراهم کرد).

2- شما باید نمونه‌ی عینی و مشخص خلاقیت در عمل باشید. اصولاً والدین برای کودکان به مثابه الگو و مدل هستند. کودک باید این فرصت را پیدا کند که نمونه های واقعی خلاقیت را ببیند. بعضی از این موارد به سادگی قابل اجرا هستند . شما باید در وجود خودتان شور و هیجانی برای اکتشاف و ابداع را پرورش دهید. کودک باید علاقه‌ی شما را به طور عینی و ملموس حس کند. گاهی اوقات باید از کلیشه های روزمره‌ی زندگی تان فاصله بگیرید و تلاش نمایید تا با فعالیت‌های جدید و گاه غیر محافظه‌کارانه، جسارت در تفکر و عمل را به آنها آموزش دهید.

3- شما می‌باید به کودکانتان احترام بگذارید . احترام،حق هر انسان است. با احترام گذاشتن به ایده‌ها و نظرات آن‌ها، احساس اعتماد به نفس و حس یگانگی و منحصر به فرد بودن د رکودکان رشد می‌یابد. در چنین وضعیتی است که او احساس توانایی و لیاقت خواهد کرد و برای خلاق بودن و اصیل بودن تفکراتش، دست از محافظه‌کاری می‌کشد. خروج از تفکرات رایج و معمولی، نیاز به جسارت و آمادگی برای مواجه شدن با مسایل غیر قابل پیش بینی دارد و احترام گذاشتن به وجود کودک و عقاید او، چنین شرایطی را د روی ایجاد خواهد گرد.

4- شما باید به خیال‌بافی‌ها و تخیلات کودک خود احترام بگذارید. به حرف‌هایشان گوش فرا دهید. کودکی سرآغاز خلاقیت است شما می‌توانید با روش‌های ساده‌ای که به صورت مثال اشاره خواهیم کرد در این راه قدم بگذارید.
- خیلی جالب است که این مساله را از راه های مختلف بررسی کنیم: درباره‌ی این راه ها چه نظری داری؟
- ببینم ! تو فکر یا ایده ای داری که این مساله را حل کنیم؟ چند تا راه پیشنهاد کن
این گونه برخوردها موجب می‌شود که او نسبت به توانایی‌هایش ایمان بیاورد و خودش را باور کند که می‌تواند مسایل را حل نماید.

5- به نتیجه عملی او خیلی توجه نکنید. موضوع مهم این است که او تلاش کند و این تلاش حتی اگر منجر به نتیجه‌ای نشود باز هم اهمیت زیادی دارد. آنچه که مهم است، تلاش خلاقانه‌ی کودک و فرایند یا نحوه ی پرداختن به مساله یا موضوع است. او باید احساس غرور و افتخار کند. کودک به واسطه‌ی تلاشی که انجام داده است باید تشویق شود نه به خاطر نتیجه‌ای که می‌گیرد.

6- بر اساس ارزش‌هایی که تعیین می‌کنید، گام بردارید و خود شما باید یک نمونه و الگو از آن ارزش‌ها باشید. به قواعد و مقررات زیاد توجه نکنید چرا که تعیین قواعد و مقررات زیاد در کار یا مسیر حل مساله، باعث از بین رفتن ابتکار و نوآوری کودک می شود و مانعی در راه خلاقیت به شمار می‌آید. برروی آنچه که برای شما اهمیت دارد کار کنید و اجازه بدهید که کودک نیز رفتار و اعمال خودش را انتخاب کند.

7- به دنبال پرورش موفقیت در کودک باشید نه به دنبال نتایج کمی مانند نمرات بالا در مدرسه . کودکان خود را برای حداکثر تلاشی که به کار می برند تشویق کنید . درواقع به دنبال نمره و کمیت در کارهای او نباشید بلکه به کیفیت کارها توجه نمایید . یادگیری طوطی وار و حفظی حتی اگر موفقیتی به همراه داشته باشد هیچگاه موجب خلاقیت نمی شود . خلاقیت زمانی در او رشد می کند که او برای آن چیزهایی که برایش اهمیت دارند تلاش کند و به موفقیت برسد .

8- اگر خلاقیتی در کودک مشاهده کردید او را تشویق کرده و از بابت خلاق بودنش، تقدیر کنید. کنجکاوی او را با احساس شگفتی خود تشویق کنید . به او نشان دهید که از کار یا ایده ی او متعجب شده‌اید و به صورت کلامی و... او را تشویق کنید. آلبرت اینشتین در جایی گفته است که من استعداد خاصی ندارم بلکه با تمام وجود کنجکاو هستم. بنابراین، کنجکاوی کودکانتان را جدی گرفته و آنها را تشویق کنید .

9- آگاه و با بصیرت باشید. اگر می‌خواهید بدانید که آیا او خلاق است یا نه، می‌باید از علایق و هیجانات و شور و شوق او به این موضوع پی ببرید. در ذهن خود، کودکانتان را شخص توانا و لایقی در انجام امور و کارهای بزرگ یا خلاق بدانید. به او اعتماد و اطمینان داشته‌باشید و این اطمینان را در عمل و گفتار به او نشان دهید تا احساس کند از توانایی‌هایی برخوردار است . در این صورت است که او میل به عادی نبودن پیدا می کند تا تفکر معمولی و سطحی نداشته باشد. این اعتماد شما به اوست که به کودک اجازه می‌دهد که احساس آزادی کند و خلاق‌تر شود. اگر شما از کودک خود انتظار داشته‌باشید که خلاق باشد، آن‌ها نیز خلاق خواهند شد. این گونه باورها برای موفق شدن افراد خیلی اهمیت دارند. اگر باور داشته باشید که موفق می‌شود، حتماً تلاش بیشتری می‌کند. انتظارات والدین نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند.

10- به دنبال موفقیت حداکثری باشید. هر فرصتی که ممکن است برای رشد و بارور شدن علایق جدید در کودک تاثیر داشته باشد را برای او فراهم کنید. به همراه او و به دنبال دیدن چیزهای جدید، تجارب امور مختلف و کسب ایجاد مهارت‌های نو بروید. هنگامی که کودک شما نظرات و ایده‌های خلاق خود را مطرح می‌کند، در کنارش باشید و همراهی کنید. به او فرصت حرف زدن بدهید تا تجارب تازه اش را با روش‌های مختلف بیان کند.
همواره سر حال و شوخ طبع باشید با کودک خود بخندید. او را با خنده تشویق کنید. شوخ طبعی کلید اصلی موفقیت است. ذهن او را از ناآرامی‌ها بیرون بیاورد. اگر در مساله ای گیر کرده است ، با شوخ طبعی، او را آرام کنید. ادراک هر شخصی وابسته به خودش است و برای درک و فهمیدن ادراکات کودک، او می‌باید احساس آرامش داشته باشد و به هر زبانی که راحت‌تر است، افکار و ایده هایش را مطرح کند. اصولاً آرامش خیال، از عوامل عمده‌ی بروز ایده‌های نو محسوب می‌شود.

منبع : وب سایت همبازی

مدرسه تعطیل است ، اما درس و مشق نه !!!


گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org


خیلی ها فکر می کنند ماه های گرم و روزهای طولانی تابستان فقط فرصتی است برای بازی و تفریح بچه ها؛ از نظر این گروه، بچه ها در این مدت نباید سروقت درس ها و کتاب های درسی شان بروند و برعکس، فکر می کنند آنها فقط باید استراحت کنند تا برای شروع سال تحصیلی جدید آماده باشند.

در حالی که نتایج بررسی ها و پژوهش های محققان واقعیت های جالبی​ در این زمینه مطرح می کند. این متخصصان می گویند در طول تعطیلات تابستان احتمال دارد بچه ها بخشی از آنچه را در طول سال تحصیلی آموخته اند، فراموش کنند و به همین دلیل مشخص شده است اگر دانش آموزان در پایان تعطیلات تابستان امتحان داشته باشند در مقایسه با امتحان هایی که اول تابستان از آنها گرفته می شود، نمره های پایین تری کسب خواهند کرد.

تفاوتی هم وجود ندارد؛ همه بچه ها با این وضع روبه رو خواهند شد. بنابراین زمانی که درگیر درس و مدرسه نیستند طبیعی است​مواردی را فراموش کنند و نکاتی را از خاطر ببرند. در این شرایط، پدر و مادرها هم معمولا نمی دانند بهترین راه حل چیست. گروهی، بچه ها را به کلاس های درسی و تقویتی می فرستند تا درس هایشان را فراموش نکنند و عده ای هم همه برنامه های درسی و کاری را تعطیل می کنند تا کودکان و نوجوانان فرصت کافی برای بازی و تفریح داشته باشند.

با این حال، خوب است بدانیم گزینه های متعدد و متفاوتی پیش روی والدین قرار دارد که به کمک آنها می توانند در طول تعطیلات به فرزندان شان کمک کنند تا هم فرصت استراحت داشته باشند و هم درس هایشان را فراموش نکنند. فقط باید کمی فکر کنید و خلاق باشید تا بتوانید از این راه حل ها کمک بگیرید. همچنین خوب است این راهکارها را هم امتحان کنید؛ شاید برای شما مفید باشد:

- تا می توانید کتاب بخوانید و فرزندتان را هم به این کار تشویق کنید. بچه هایی که به اندازه کافی مطالعه می کنند، در طول تعطیلات هم این کار را کنار نخواهند گذاشت و همان طور که از خواندن کتاب های مناسب سن شان لذت می برند، بسیاری از درس هایشان را هم دوره خواهند کرد.

- بازی های رایانه ای و همین طور گشت و گذارهای اینترنتی هم راه خوبی برای تقویت مهارت ها به حساب می آید. فقط باید زمان این کار را برای فرزندتان تعیین کنید تا ساعت های طولانی پشت رایانه ننشیند. همچنین سایت ها و بازی ها هم حتما باید با نظر شما انتخاب شود.

- کلاس هایی نیز برای کودکان وجود دارد که به کمک آنها می توانید به فرزندتان کمک کنید تابستان را به بهترین شکل ممکن سپری کند. در این کلاس ها بچه ها نه تنها با هم سن و سالان شان هستند و تفریح می کنند که می توانند بسیاری از نکات درسی را دوره کرده و با هم تمرین نمایند. فقط باید دقت کنید این کلاس ها برای کودک خسته کننده نشود.

- با معلم فرزندتان مشورت کنید و از او برای انتخاب کلاس ها و کتاب های مناسب کمک بگیرید. بسیاری از مدارس در طول تابستان هم برای بچه ها کلاس های درسی برگزار می کنند تا آنها در کنار بازی و تفریح به درس هایشان هم رسیدگی کنند. بهتر است از معلم کودک بپرسید که شرکت در این کلاس ها برای فرزند شما ضرورتی دارد یا نه؟ همچنین اگر فرزندتان در درسی ضعیف است یا مشکل دارد، فراموش نکنید این تعطیلات بهترین فرصت است تا به او کمک کرده و مشکلاتش را برطرف نمایید.

یادتان باشد بچه ها هم به استراحت نیاز دارند . پس به هیچ عنوان نباید تعطیلات تابستان را برای آنها با برنامه های درسی پر کنید. تابستان فرصتی است برای تفریح و استراحت که در کنار آن باید به درس ها و برنامه های درسی کودکان هم رسیدگی شود .

درس خواندن با کنسول بازی

منبع : وب سایت همبازی

دستگاه های بازی که خیلی از پدر و مادرها به آن به چشم یک دشمن مخوف نگاه می کنند و اعتقاد دارند فرزندان شان را از مطالعه و درس باز می دارد در کلاس های درس ژاپن در حال گسترش است.

در تعدادی از شهرها معلمان امیدوارند ابزاری مانند دستگاه های بازی را برای بچه هایی که در عصر پرسرعت دیجیتال به دنیا آمده اند و با تجهیزاتی مانند Nintendo DS سرو کار دارند، به عنوان وسایلی برای ترغیب آنان به مسایل آموزشی به کار گیرند.

این استراتژی در یکی از کلاس های درس توکیو با بازخورد مثبتی روبه رو شده است. در این کلاس دانش آموزان هر شنبه صبح مباحث ریاضی فوق برنامه را دریافت می کنند.

سایتو میائوچی (Saito Miyauchi)، دانش آموز ۱۲ ساله ژاپنی در حالی که با خوشحالی از اینکه با استفاده از کنسول بازی DS، ۴۵عمل ضرب را در ۱۵ دقیقه انجام رساند، گفت: خیلی عالی است و من خیلی زود به آن عادت کردم.

دانش آموزان با استفاده از صفحه لمسی دستگاه DS می توانند عملیات ریاضی را انجام دهند.

از ۲۶ دانش آموز یکی از مدارس معتبر در ژاپن که بین ۱۲ تا ۱۴ سال سن دارند، ۱۲ نفر به انجام تکالیف آخر هفته بیش از تکالیف معمول خود تمایل نشان دادند.

نانا واتانابه (Nana Watanabe)، دانش آموز ژاپنی که شانس استفاده از دستگاه DS به عنوان یک وسیله آموزشی را داشته است، گفت: کلاس بدمینتون من زمان زیادی از وقتم را می گرفت، اما الان با استفاده از DS می توانم با سرعت بالا هرجا بخواهم درس بخوانم.

همچنین کیوکو یاما گوچی (Kyoko Yamaguchi)، آموزگار داوطلب این طرح گفت: من به بچه های امروزی غبطه می خورم. شرایطی که امروزه برای آموزش بچه ها فراهم شده است نه تنها زمان من، بلکه حتی زمان تحصیل فرزندانم هم قابل تصور نبود. دستگاه های بازی مثل DS یادگیری و مرور درس های تکراری را آسان می کنند. ما قصد نداریم دانش آموزان را وادار به یادگیری کنیم، بلکه می خواهیم کاری کنیم که آنها خود به خود آموزش ببینند و خودشان به سمت درس بروند. علاوه بر این کنسول های بازی هم درست مثل تلویزیون هستند و با توجه به استفاده ای که از آنها می شود می توانند تاثیرگذار و یا مخرب باشند.

استفاده از دستگاه DS در شهر یاواتا (Yawata) که در غرب ژاپن واقع شده، در حالی روبه افزایش است که این دستگاه در حال حاضر در این منطقه به عنوان ابزاری برای آموزش زبان انگلیسی به کار می رود. در چهار مدرسه راهنمایی این شهر دانش آموزان هر روز صبح به مدت ۱۰ دقیقه از دستگاه DS برای یادگیری لغات جدید استفاده می کنند.

یوکیمیتسو هایاشی (Yokimitsu Hayashi)، یکی از مقامات آموزشی شهر یاواتا درباره به کارگیری دستگاه DS به عنوان یک وسیله آموزشی می گوید: سودمندی DS این است که دانش آموزان می توانند به طور همزمان به آن نگاه کنند، گوش دهند و لغات انگلیسی را در آن نگاه کنند. با استفاده از کنسول های می توان شتاب و سرعت آموزش را بالا برد ضمن آنکه این کار با روحیه بچه های امروزی کاملا تطابق دارد.

کنسول DS در حالی که فقط یک سوم یک کامپیوتر شخصی (۱۵۰دلار) قیمت دارد از نظر اقتصادی یک ابزار آموزشی مقرون صرفه به حساب می آید. تحقیقات نشان داده است دانش آموزانی که از کنسول DS برای یادگیری زبان استفاده می کنند ۴۰درصد بیش تر از دانش آموزان معمولی، کلمات انگلیسی یاد می گیرند.

اما کنسول PSP سونی هم کاربری های خاص خود را دارد. دبستان غیرانتفاعی اوتمون گاکوین (Otemon Gakuin) که در غرب شهر اوزاکا واقع شد است از سپتامبر سال گذشته تا ماه مارس امسال برای آموزش ۳۸ دانش آموز کلاس چهارم خود که ۹ و ۱۰ سال سن دارند از کنسول PSP استفاده کرده است. در این شیوه آموزشی نیازی به پرینت گرفتن و یا کنترل تست های دانش آموزان نیست و اطلاعات هر دانش آموز در همان لحظه به PSP معلم مورد نظر در سال می شود و وی می تواند ببیند چه دانش آموزی در همان لحظه جواب غلط داده است.

یکی از معلمان که از PSP به عنوان یک وسیله آموزشی استفاده کرده است، گفت: این شیوه و شیوه های آموزشی نظیر آن، همان آموزش الکترونیکی محسوب می شود و تلاشی است برای ترکیب آموزش های سنتی نظیر نوشتن و خواندن و فناوری اطلاعات و دستگاه های بازی.

مسولان دبستان یاد شده قصد دارند با نوشتن برنامه آموزشی مورد نیاز برای PSP، از ماه آوریل سال آینده این کنسول را برای دانش آموزان پایه دوم دبستان هم به کار بگیرند که در صورت گسترش این طرح حدود ۸۰۰ دانش آموز در شهر اوزاکا تحت پوشش این طرح قرار خواهند گرفت.

در حالی که وزارت آموزش و پرورش ژاپن هیچ برنامه و یا خط مشی خاصی برای به کارگیری دستگاه های بازی در کلاس های درس ندارد، این شیوه آموزشی با بازتاب و استقبال غافلگیرکننده ای روبه رو شده است.

کنیچی فوکوناگا (Kenichi Fukunaga)، معاون بخش روابط عمومی سرگرمی های سونی بر این باور است که آموزش الکترونیکی و استفاده از کنسول های بازی در آموزش به دلیل کاربری آسان و عملکرد و قابلیت بالای آنها گسترش پیدا خواهد کرد.

وی افزود: هنوز پیش زمینه های غلطی در مورد دستگاه های بازی وجود دارد و در هر دوره ای والدین از به کارگیری شیوه جدیدی که خود با آن میانه خوبی ندارند ولی فرزندان شان واکنش مثبتی به آن نشان می دهند نگران بوده اند، اما این مساله هم با مرور زمان برای همه جا خواهد افتاد و به یک امر عادی تبدیل خواهد شد. علاوه بر این از کنسول های بازی می توان در امر آموزش کشورهای در حال توسعه استفاده کرد.وی ادامه داد: دیگر نیازی به پرینت صفحه به صفحه نیست و تنها با استفاده از یک منبع الکترونیکی مطمئن که نقش یک پایگاه مادر را ایفا می کند می توان یک پایگاه آموزش ایجاد کرد که این امر یک انقلاب در بحث آموزش به حساب می آید.

اسباب بازی ها و فرهنگ غربی

منبع : وب سایت همبـــــــــــــــــازی

الک دولک ، اتل متل توتوله ، هفت سنگ ، لی لی ، تیله بازی ، نون بیار کباب ببر و…بازی های نسل ماست .بازی هایی که با ابزاری ساده و به صورت گروهی انجام می شد تا از همان کودکی روح زندگی جمعی و ساده زیستی را به ما بیاموزد.

عروسک ها و اسباب بازی های آن روزها هم اما ساده بود و سرگرم کننده. عروسک های پارچه‌ای کار دست برای دختران کوچک و ماشین های چوبی برای پسر بچه ها . عروسک ها و ماشینهای پلاستیکی رنگارنگ ، همه و همه آرامش و سرگرمی را برای کودکان به ارمغان می آورد.
این روزها اما باربی، مرد عنکبوتی، سوپرمن، لاک پشت‌های نینجا، ربات‌ها و بازی های رایانه‌ای که همه و همه برگرفته از شخصیت ها و قهرمان‌های کارتونی وارداتی از غرب هستند، جایگزین بازی های سنتی شده است که بعضا به دلیل تفاوت های فرهنگی بین ما و جامعه غرب ,آثار مخربی در رفتار و شخصیت کودکان بر جای می گذارد. حضور این شخصیت ها آنقدر پررنگ شده که حتی روی کیف و لوازم تحریر مدرسه هم جا خشک کرده‌اند و خبری از الگوهای ایرانی و بومی نیست که نیست!

برای خواندن دنباله ی مقاله بر روی عنوان آن کلیک کنید تا به کل متن دسترسی داشته باشید .

 

ادامه مطلب ...

از فرزندان خود در "دنیای آنلاین" هم مراقبت کنید

 از فرزندان خود در "دنیای آنلاین"  هم مراقبت کنید .

در اینجا چند سوال به صورت نمونه قرار داده شده است . در صورتی که مایل بودید با کودکانتان صحبت کرده و بدانید که در اینترنت چه کاری انجام می دهند ، می توانید با این سوال ها شروع نمایید .

اگر به عنوان پدر یا مادر در آخرین تغییرات اینترنت یا وب سایت های محبوب با فرزندانتان همگام نباشید مسئله ای نیست . لازم نیست برای اینکه به فرزندانتان کمک کنید از اینترنت لذت ببرند ، با همان سرعتی که همه چیز پیش می رود ، پیش روید . 

آنچه ابتدا باید انجام دهید این است که راجع به آنچه فرزندتان در وب انجام می دهد با وی صحبت کنید ، سپس برای خانواده خود قوانین را توضیح داده و آنقدر این صحبت ها را هر سال ادامه دهید تا به قدر کافی بزرگ شده و بتوانند مواظب خود باشند .

قبل از صحبت با فرزندانتان مهم است نحوه درک و پاسخ خود را زمانی که صحبت از زندگی دیجیتال آن ها به میان می آید و موضوعاتی که با آن ها روبرو هستند تحلیل نمایید . در اینجا آمارهایی وجود دارد که در این زمینه می تواند مفید باشد :

 برای خواندن ادامه ی مقاله بر روی عنوان آن کلیک کنید تا به کل متن دسترسی داشته باشید .
  ادامه مطلب ...

روش های تقویت حافظه

روان‌شناسان در زمینه بهبود حافظه مطالعات فراوانی کرده‌اند تا بتوانند به دغدغه‌های افرادی که نگران افت عملکرد حافظه‌شان هستند، پاسخ مناسبی بدهند. ده نکته‌ای که در ذیل ارائه می‌شود، نتیجه تحقیقات روان‌شناسان است که می‌تواند حافظه‌تان را تقویت کند.
۱ـ توجهتان را بر مواردی که مطالعه می‌کنید، متمرکز کنید.
توجه، یکی از مولفه‌های مهم حافظه است. برای انتقال حافظه از حافظه کوتاه‌مدت به بلندمدت نیاز است که شما به ‌صورت فعال به اطلاعاتی که مطالعه می‌کنید، توجه کنید. سعی کنید در مکانی مطالعه کنید که چیزهایی مثل تلویزیون،‌ موسیقی و تفریحات دیگر وجود نداشته باشد که بتواند حواس شما را پرت کند.
۲ـ با در نظر گرفتن ساعت‌های منظم برای مطالعه از باشتاب یادگرفتن اجتناب کنید.
به گفته ژورک، روان‌شناس تربیتی، مطالعه در چند جلسه به شما زمان کافی برای پردازش اطلاعات می‌دهد. محققان نشان داده‌اند دانشجویانی که به صورت منظم مطالعه می‌کنند بهتر از دانشجویانی که در یک جلسه طولانی و ماراتنی مطالعه می‌کنند، اطلاعات را به خاطر می‌آورند.
۳ـ اطلاعات مورد مطالعه را سازماندهی کنید.
سعی کنید مفاهیم و اصطلاحات مشابه را با هم گروه‌بندی کنید یا طرح کلی از یادداشت‌هایتان و آنچه خوانده‌اید داشته باشید تا به گروه‌بندی‌کردن مفاهیم مرتبط کمک کنید.
۴ـ از شیوه‌های حفظ‌کردن برای یادآوری اطلاعات استفاده کنید.
شیوه‌های حفظی تکنیکی هستند که اغلب توسط دانشجویان و دانش‌آموزان برای کمک به یادآوری اطلاعات استفاده می‌شوند. این شیوه صرفا روشی برای یادآوری اطلاعات هستند. برای مثال، ممکن است اصطلاحی که نیاز دارید یادتان باشد، به یک مورد رایج که برایتان بسیار آشناست ارتباط دهید. بهترین روش‌های حفظی‌ آنهایی هستند که از تصویرسازی، شوخی یا ابتکار مثبت استفاده شده باشد.
۵ـ‌ اطلاعاتی که مطالعه می‌کنید تکرار کنید و آن را برای خودتان شرح دهید.
برای یادآوری اطلاعات نیاز دارید آنچه مطالعه می‌کنید در حافظه بلندمدت‌تان رمزگذاری کنید. یکی از سودمندترین روش‌های رمزگذاری مرور ذهنی مشروح است. یک نمونه از این روش وقتی است که بخواهید تعریف یک اصطلاح کلیدی را بخوانید، ابتدا تعریف آن اصطلاح را مطالعه کنید و سپس یک توصیف مفصل‌تر از آنچه آن اصطلاح معنی می‌دهد بخوانید. بعد از تکرار این فرآیند در چند دفعه، بهتر می‌توانید اطلاعاتی که خوانده‌اید به یاد بیاورید.
۶ـ اطلاعات جدید را به چیزهایی که قبلا می‌دانسته‌اید ارتباط دهید.
موقعی که اطلاعات ناآشنایی را مطالعه می‌کنید، زمانی را صرف این کنید که چگونه این اطلاعات به چیزهایی که در حال حاضر می‌دانید ارتباط دارد. با ایجاد روابط بین ایده‌های جدید و ایده‌های قبلی می‌توانید احتمال یادآوری اطلاعاتی که بتازگی آموخته‌اید، افزایش خیره‌کننده‌ای دهید.
۷ـ مفاهیم را تجسم کنید.
بسیاری از افراد معمولا از تصویرسازی اطلاعاتی که مطالعه می‌کنند سود می‌برند. به شکل‌ها، نمودارها و دیگر طرح‌ها در کتاب یا مقاله‌ای که مطالعه می‌کنید، توجه کنید. اگر مطلبی که می‌خوانید اشاره‌های تصویری که کمکتان کند، نداشته باشد، سعی کنید خودتان شکلی را بکشید. نمودارها یا شکل‌هایی را در حاشیه یادداشت‌تان ترسیم کنید یا از ماژیک‌های برجسته‌کننده در رنگ‌های مختلف استفاده کنید تا بتوانید ایده‌های مرتبط با هم را گروه‌بندی کنید.
۸ ـ مفاهیم جدید را با شخص دیگری بیاموزید.
تحقیقات نشان داده‌اند که خواندن موارد مختلف با صدای بلند به طرز معناداری به یادسپردن آن مواد را افزایش می‌دهد. متخصصان علوم تربیتی و روان‌شناسان همچنین در یافته‌اند دانشجویانی که واقعامفاهیم جدید را به دیگران یاد می‌دهند فهم‌شان و یادآوری‌شان را افزایش می‌دهند. شما می‌توانید از این رویکرد با آموزش مفاهیم و اطلاعات جدید به یک دوست یا همکلاسی استفاده کنید.
۹ـ بر اطلاعات دشوار توجه مضاعف داشته باشید.
آیا تا به حال ملاحظه کرده‌اید چگونه گاهی اوقات در آغاز یا پایان یک فصل، یادآوری اطلاعات ساده‌تر است؟ محققان دریافته‌اند که نوع اطلاعات می‌تواند در یادآوری آن نقش داشته باشد. هنگام مطالعه اطلاعات دشوار ‌می‌توانید با صرف زمان بیشتری برای تکرار اطلاعات بر آن غلبه کنید. راهکار دیگر دوباره سازماندهی کردن اطلاعات است؛ به صورتی که برای یادآوری ساده‌تر شود.
۱۰ـ شیوه عادی مطالعه‌تان را تغییر دهید.
روش مهم دیگر برای افزایش یادآوری این است که گاهی اوقات شیوه مرسوم مطالعه‌تان را تغییر دهید. اگر به مطالعه در یک مکان خاص عادت کرده‌اید، سعی کنید به یک جای دیگر برای مطالعه بروید. اگر در غروب مطالعه می‌کنید، سعی کنید هر صبح چند دقیقه را صرف مرور اطلاعاتی کنید که شب قبل مطالعه کرده‌اید. با افزودن یک عنصر تازه به دوره‌های مطالعه‌تان می‌توانید سودمندی تلاش‌هایتان را افزایش دهید و به طرز معناداری یادآوری بلندمدت‌تان را ارتقا دهید.

فهرست بازی های خانگی

بازی های ساده اما هیجان انگیزی هستند که فقط به یک فقره کاغذ و قلم نیاز دارند تا کارتان را راه بیندازند؛ کاغذها گاهی زمین بازی هستند و گاهی هم جایی برای پیاده کردن محتویات مغزتان. با هم مروری داریم بر چند بازی لذت بخش و ساده.  

 

منبع : وب سایت همبازی


اسم فامیل

استوپ!

کلاسیک ترین بازی جمعی مکتوب از زمان مادها تا به حال! تعداد نفرات بازی نامحدود است. فقط به قلم و کاغذ نیاز دارید تا صفحه را برای اسم، فامیل، شهر، کشور، غذا، اشیا و ... ستون بندی کنید. به نوبت هر کسی یک حرف را اعلام می کند و خودش و بقیه شروع می کنند کلمه های مرتبطی را که با آن حرف خاص شروع می شود، زیر ستون ها می نویسند. حضور ذهن و سرعت عمل فاکتورهای برتری در این بازی هستند.

اولین نفری که تمام ستون ها را پر کرد، برگه اش را بالا می گیرد و «استوپ» کشیده و بلندی می گوید و شروع می کند به کولی بازی که «اصغر ننویس، من استوپ گفتم!». شیوه امتیازدهی هم این شکلی است که به جواب های صحیح ۵ امتیاز تعلق می گیرد و اگر کسی برای یکی از ستون ها اسمی منحصر بفرد را نوشته باشد که بقیه آن را خالی گذاشته باشند، ۱۰ امتیاز نوش جان می کند. فقط عنایت داشته باشید با گذشت هزار سال از تاریخچه بازی، به کار بردن ژله پلاستیکی برای اشیا و ریواس پلو برای غذا نه تنها امتیاز مثبت ندارد، بلکه این قرون وسطایی ها را باید با امتیاز منفی جریمه کرد. این قالب، سنتی ترین شکل برگزاری بازی است اما اگر می خواهید کمی هیجان و اطلاعات به روزتر را قاطی بازی کنید، می توانید بازی را مثلا در ژانر سینما برگزار کنید و سرستون هایتان را اسم فیلم، کارگردان، بازیگر و ... بگذارید. اسم فامیل سرعتی هم یکی از آپشن های موجود است. 

دبلنا

دست به مهره

هنوز کسی نمی داند اسم دقیقش «دبرنا» است یا «دبلنا» اما با این وجود در شکل برگزاری اش اختلافی بین علمای فن نیست؛ هر کسی چهارتا کارت چهارخانه دارد که توی بعضی خانه هایش اعدادی از یک تا ۹۹ نوشته شده. کیسه سفیدی هم هست که تویش مهره هایی در همین بازه وجود دارند.

در هر دور از بازی، به هر کس چند کارت می رسد و یک نفر کیسه را دستش می گیرد و شروع می کند به هم زدن مهره ها. بعد مثلا سه تا مهره را بیرون می کشد و عددش را می خواند. اگر شماره مهره با شماره یکی از خانه های کسی یکی باشد، مهر به او داده می شود تا روی همان خانه بگذارد.

بقیه هم اگر این شماره را داشته باشند، باید با نخودی، لوبیایی چیزی پرش کنند. هر کسی خانه هایش را پر کند، این دست را برده. بعدش کیسه دست به دست می چرخد و همین چرخه ادامه پیدا می کند. همانطور که ملاحظه می فرمایید، دبلنا از معدود بازی هایی است که جرزنی در آن کاری را پیش نمی برد و همه چیز به شانس و اقبال شما برمی گردد. به خاطر هنیم جماعت کثیری هستند که به اصل فلسفه بازی بودن آن شک دارند و از خودشان می پرسند مگر بازی بی کلک و جرزنی هم وجوددارد؟ 

دوز

به صف صف!

به قول فرنگی ها «ایکس او»؛ یک بازی دو نفره که فقط یک کاغذ و قلم لازم دارد. در کلاسیک ترین شکل ماجرا، در یک صفحه جدولی ۳ در ۳ می کشید و هر یک از طرفین یکی از علامت های ضربدر یا دایره را برای خودشان انتخاب و تلاش می کنند یکی از ردیف های افقی، عمودی یا قطری را از آن خودشان کنند.

در کل خانوادگی ماجرا هم می توانید سه مستطیل تو در تو بکشید و با چهار خط قطری گوشه هایش را به هم وصل کنید. وسط اضلاع هم باید به هم وصل شوند. دو رقیب این بار به جای خودکار، باید نخود و لوبیا به عنوان مهره دستشان بگیرند تا به نوبت روی زمین بازی بگذارند و بالاخره یکی بتواند مهره هایش را روی یک خط کنار هم به صف کند. هر کسی بتواند این کار را انجام بدهد، نوبت بعدی به عنوان جایزه با اوست. 

منچ و مار و پله

نیش بنوش

کلاسیک ترین بازی کودکانه، تعداد نفرات محدودیت ندارد. فقط هر کسی باید مهره ای با رنگ جداگانه داشته باشد تا در صفحه بازی مشخص باشد. صفحه بازی معمولا صد خانه دارد که رنگی رنگی هستند و پر است از نردبان و مار. هر کسی به ترتیب و نوبت تاس می ریزد و به اندازه عددی که گیرش می آید، خانه های جدول را جلو می رود. طبق قانون، اگر شش بیاورد یک دور دیگر هم فرصت تاس ریزی دارد. آن جلوها هم یا یک نردبان انتظارش را می کشید یا نیش یک مار. اگر نردبان باشد، چند پله ای را ترقی می کند و اگر به تور یک مار بخورد، باید راه رفته را برگردد و از چند ردیف پایین تر به بازی ادامه بدهد. لابد در جریان هستید که آن طرف ورق هم، زمین بازی منچ است. 

نقطه بازی

بگو اینجا مال من ...

یک بازی مخصوص زنگ هایی که جناب یا خانم معلم مریض شده بود و سر کلاس نمی آمد. یک نفر باید زمین بازی را مربعی نقطه باران کند. بعد چند نفر که ترجیحا کمتر باشند و مقادیر زیادی حوصله داشته باشند، بازی را شروع کنند. هر کسی سعی می کند با خط هایی که به نوبت می کشد، یکی از چهارخانه ها را مال خودش کند و هر خانه ای را که کامل کرد، با افتخار اولین حرف اسم خودش را توی آن خانه بنویسد.

کسی که یک خانه را تصاحب می کند، جایزه دارد که یک خط دیگر هم بکشد که اگر شانسش خوب باشد و خط قبلی را با زرنگی کشیده باشد، می تواند یک خانه دیگر را برای خودش کند و حریف را زجرکش. آخر بازی که زمین بازی حسابی شلوغ شد و دیگر نمی شد به خط ها اضافه کرد، هر کس تعداد خانه های خودش را می شمارد. طبعا کسی که واحدهای بیشتری دارد، خوشبخت تر است. 

 

شاه، دزد، وزیر

برایش سبیل آتشین بکشین!

بازی برای ادب کردن مجرم ها. این بازی معمولا با چهار نفر انجام می شود. ابتدا تکه های همشکل و کوچکی از کاغذ تهیه می شود و روی هر کدام کلمات شاه، وزیر، جلاد و دزد نوشته می شود. کاغذها به شکل یکسان تا می شود تا کسی از داخل آن خبردار نشود. بعد هر یک از بازیکنان کاغذی را برمی دارند. وقتی همه کاغذها را برداشتند و از سمت خودشان خبردار شدند، شاه رو به دیگران می گوید: «وزیر من کیست؟» اینجا وزیر با نشان دادن کاغذ، خودش را به شاه معرفی می کند. شاه می گوید: «دزد را از میان این دو پیدا کن.»

صحنه حساس و خانمان برانداز بازی اینجاست. بالاخره وزیر یک نفر را به عنوان دزد معرفی می کند که دو حالت دارد؛ اگر حدس وزیر درست بود که شاه فرمان شکنجه ای را به جلاد صادر می کند و جلاد هم دزد بخت برگشته را شکنجه می کند اما اگر حدس وزیر اشتباه بود و جلاد را اشتباها به جای دزد معرفی کرده بود معمولا بلافاصله پس از حدس وزیر و معرفی او، می گوید «به جلاد توهین کردی؟!» و بعدش دوباره شاه شکنجه ای را به جلاد می گوید تا جلاد، وزیر بخت برگشته را تنبیه کند. شکنج ها معمولا دردآور است که از مشهورترین هایش سبیل آتشین یا بشین و پاشو است.

 

الف بده

ساده ترین سبک بازی های خانگی، بازی هایی هستند که فقط دهانیمی خواهد که مدام بجنبد و هر چیزی را که مغزش تراوش می کند به زبان بیاورد. البته هر تراوشی امتیاز مثبت ندارد چون ممکن است سر سبزتان را به باد بدهد.

 

اسم بازی

جمشید، خمشید و ..

نفر اول جمع، اسمی را می گوید و نفر بعدی با آخرین حرف اسم قبلی، اسم جدیدی می گوید. قانون بازی هم این است که هر کسی بیش از حد مکث کند می سوزد. نفر آخری که در بازی می ماند سلطان می شود و دور بعد با اسمی که او می گوید شروع می شود. از آنجایی که این بازی به درد جمع های خیلی عمومی تر می خورد، بسته به هر جمعی که در آن هستید می توانیدن یک بازی تخصصی تر هم راه بیندازید؛ مثلا اگر در جمع عشق فوتبالی ها هستید، می توانید بازی را در ژانر اسم بازیکن های فوتبال یا در بین جماعت سینمادوست با اسم بازیگرها پیش ببرید.

 

بله  نه معکوس

ماست سیاه است

یک بازی ساده برای مچ گیری از آدم هایی که قدرت تمرکز ندارند. یک بچه سرتق سرزبان دار باید در حکم پرسشگر ظاهر شود و از نفر مقابل سوال های بدیهی کند و طرف مقابل هر جایی که باید بگوید «بله»، «نه» جواب بدهد و بالعکس. طبق منطق این بازی، ماست سیاه است و حاجی فتح الله زاده مقام شوالیه گی ندارد. کسی که سوال می پرسد حسابی باید پرحافظه و با تمرکز باشد و تا می تواند به بازی سرعت بدهد تا کسی که به سوال ها جواب می دهد دستپاچه شود و زبان سوخته ها زودتر از بازی کنار بروند. کسی که در مقابل تعداد بیشتری از سوال ها مقاومت می کند، برنده بازی است. 

نوعی ۲۰ سوالی جمعی؛ همان بازی است که نقی در «پایتخت ۱» با بابایش، «پنجعلی» در آخرین قسمت سریال انجام می داد. هر بار یکی از جمع می شود سوژه بازی و جماعت با ااجماع روی او اسم می گذارند و می چسبانند روی پیشانی اش. آن فرد از همه جا بی خبر هم آنقدر سوال می کند تا اسمش را حدس بزند و کشف کند. بازی وقتی تمام می شود که روی همه اسم بگذارند و همه بتوانند اسم هایشان را حدس بزنند.

 

جمله سازی

توت فرنگی  زمین فوتبال  اگزوز

بازی به ارث رسیده از دوران مشقت کلاس دوم ابتدایی. شکل ساده اش این است که نفر اول سه تا کلمه به دومی بگوید تا با آنها جمله با ربطی بسازد. این چرخه می تواند به ترتیب تا نفر آخر ادامه پیدا کند تا هر کسی که نتوانست جمله معناداری رو کند یا زیادی طول کشید تا جملاتش را قطار کند، از بازی برود بیرون. اگر بخواهید بازی را سخت تر و جذاب تر کنید می توانید با همان سه کلمه شروع کنید، بعد نفری که جمله را می سازد، یک کلمه به نفر بعدی بدهد تا در ادامه همان جمله، جمله جدیدی بسازد. احتمال شکل گیری جملات بی معنا اینجا بیشتر می شود که تا جایی که فانتزی ادبیات تحمل می کند، شما هم باید صبور باشید وگرنه نفر گوینده باید به سمت سکوهای تماشاگرها هدایت شود.

 

مشاعره

دال بده

چند فقره پایه شعر و شاعری در جمع لازم است که اندازه دکتر آذر (مجری همه برنامه های شاعرانه شبکه چهار و مسابقه مشاعره شبکه آموزش) سواد و حافظه شعری داشته باشند تا بساط مشاعره جور شود و بازی راه بیفتد. قاعده اش هم که دیگر ساده است؛ با حرف آخر بیتی که نفر قبلی می خواند، بعدی یک بیت دیگر را شروع می کند؛ «الف» بده. جرزنی هم ممنوع است که کسی شعر تکراری بخواند یا مثلا دو مصراع بی ربط را به هم بچسباند.

بدیهی است که همه شعرها را هم باید از بر بخوانید و مکث زیادی شما را می سوزاند و به ورطه آدم هایی می کشد که از شعر و شاعری چیز زیادی نمی دانند و به شما به مثابه دو دیوان شعر صوتی اتوماتیک نگاه می کنند. تجربه ثابت کرده مشاعره نشستنکی اندازه مدل درازکش آن لطف و کیف ندارد. یک کمی شعرشناسی هم لازم است تا آخرین ترانه های آلبوم جدید احسان خواجه امیری را به جای شعر بهتان غالب نکنند. یکی از کلک های رایج در بازی هم این است که بیت هایی را حفظ کنید که آخر آنها به حرف های سختی مثل «ز» ختم شود!

 

داستان سازی

بغلی بگیر ...

نوع پیشرفته جمله سازی، بیشتر سرگرمی آدم هایی است که فیلم و داستان را با جدیت بیشتری دنبال می کنند. منطق بازی از این قرار است که نفر اول یک جمله می گوید که کشش و ظرفیت ادامه دار شدن را دارد. نفر بعدی یک جمله با ربط به آن می گوید و همین داستان همینطوری دست به دست می شود.

شرط ادامه بازی، هوشمندی در به کار گیری جملاتی است که بتوان داستان را با آنها ادامه داد و در ادامه منطقی جمله قبلی باشد. دیده شده که این بازی در بین اعضای یک اتوبوس از تهران تا خرم آباد جواب داده و از دل آنها داستان های شیرینی درآمده که حتی اعضای ادبیات فهم اتوبوس هم از درک خلق چنین داستان جذابی انگشت به دهان مانده اند.

 

بداهه پردازی

قصه شیرین فرهاد

نوعی تمرین نمایش یا نمایشنامه خوانی. آنهایی که تماشاچی حرفه ای و پایه ثابت تئاتر هستند، منطق بازی را بهتر درک می کنند. ابتدا کسی که کمی از منطق قصه پردازی و شخصیت پردازی های داستان ها و فیلم سر در می آورد، یک موقعیت اولیه می گذارد. مثلا می گوید این اولین باری است که به خانه فرهاد و همسرش آمده ایم و می خواهیم سر دربیاوریم چقدر پول و پله در دست و بالشان است.

هر کسی نقشی را به عهده می گیرد و بازی را با دیالوگ هایی که به پیشبرد قصه کمک می کند، پیش می برد. این بازی می تواند تا ابدا ادامه داشته باشد، فقط باید حواستان را خوب جمع کنید که کار به جاهای خطرناکی مثل لو دادن رازها یا دعوا بر سر پول هایی که اصلا وجود خارجی دارد، نکشد.

 

الی بازی

زرنگ ها اینجا معلوم می شوند؛ در بازی هایی که باید زیر و رو کشید و از همه ابتکارات و جرزنی هایی که از دوران کودکی یاد گرفته اید می شود استفاده کرد. البته کمی هم باید از حافظه و توانایی های ذاتی تان استفاده کنید.

 

مافیا (یا آدمکش)

دزد کیه؟

دو گروه داریم؛ مافیا (دزد) و پلیس. اول بازی با رأی گیری یک نفر که می تواند زبان به دهان بگیرد و با ایما و اشاره به رفقایش آمار ندهد، به عنوان حاکم یا کداخدا انتخاب می شود. بعد روی کارت هایی می نویسد پلیس و به ازای هر ۳ کارت یک مافیا هم می نویسد و می دهد دست اعضای بازی. حواستان باشد که اگر شما مافیا شدید، تابلو بازی درنیاورید که پلیس ها شما را بکشند. کداخدا اعلام می کندن که شب شده، همه می خوابند و چشم هایشان را می بندند. کدخدا اعلام می کند مافیا چشمش را باز کند. جناب مافیا بیدار می شود و به کدخدا حالی می کند که فلانی را بکش.

بعد از بسته شدن چشم مافیا، کداخدا اعلام می کندن صبح شده، همه بیدار می شوند و با توجه به اینکه چه کسی مافیاست و او را می کشیند. دوباره شب می شود. این فرآیند شب و روز آنقدر تکرار می شود تا یکی از گروه ها ببازد. اگر همه مافیاها مردند، پلیس ها برده اند و اگر تعداد پلیس ها با مافیاها یکی شد، مافیاها برده اند. نمک بازی هم به دعوا و درگیری پلیس ها در انتخاب مافیاهاست.

 

پانتومیم

مثل الی ...

یک بازی یخ شکن. حتی اگر جماعتی غریبه هم دور هم باشید، باز جواب می دهد. هر چند نفر که هستید، باید به دو گروه تقسیم شوید. انصاف داشته باشید و آنهایی را که بلدند دست و پاهایشان را خوب تکان بدهند و از بازیگری سررشته دارند یا لااقل برای یک بار هم که شده سکانس پانتومیم «درباره الی ...» را خوب دیده اند، به عدالت در گروه ها تقسیم کنید.

بعد از یارکشی، یکی از گروه ها، یک نفر از تیم حریف را انتخاب و کلمه مورد نظرش را به او می گوید تا او با یک پانتومیم، با لال بازی به اعضای گروه خودش بفهماند، گروه اول چه کلمه ای را انتخاب کرده اند. فقط عنایت داشته باشید که کلماتی را انتخاب کنید که بشود با ایما و اشاره، بازیشان کرد. باور کنید نمایش کلماتی مثل دسترسی محلی، ستاد، رقت انگیز یا فرتوت به همین سادگی ها نیست. یک تایمر هم دم دستتان باشد تا هر گروه فرصت معینی برای حدس زدن داشته باشند. 

گل یا پوچ

گل از ما ...

سنتی ترین شیوه بازی این است که شیء کوچکی را که معمولا یک تکه کاغذ مچاله شده است، در مشت تان قایم کنید و طرف مقابل حدس بزند گل در کدام دست شماست. اگر درست بگویید گل جابجا می شود و امتیاز به شما می رسد. بازی به همین ترتیب ادامه پیدا می کند تا یک طرف به امتیازی که با هم قرار گذاشته اید، برسد. هیجان بازی وقتی بالاتر می رود که تعداد شرکت کننده ها بیشتر و گروهی باشد.

گر در گروهتان یک تر و فرز داشته باشید که بتواند در جابجایی گل بین اعضای گروهش تبحر داشته باشد، بازی حسابی جذاب می شود. کسی که بتواند در یک چشم بهم زدن خالی بازی کند و رقیب بیچاره را در کف بگذارد. می توانید برای یک ضرب گفتن در اولین حدس هم امتیاز ویژه بگذارید تا ریسک بازی بالا برود.

 

بطری بازی

شوخی ناجور

سکانسی را که رضا عطاران در «اسب حیوان نجیبی است» می رود دم خانه مجردی اشکان خطیبی، یادتان هست؟ استاد با شلوارکی خیس در را باز می کند و با گوشی موبایلش به جناب پلیس قلابی توضیح می دهد برای این خیس شده که چند نفری دور هم نشسته اند و یک بطری را روی زمین بین خودشان می چرخانند و سرش به طرف هر کس افتاد ، خیسش می کنند . بازی را می توانید با چیزهای دیگری مثل همین گوشی موبایل هم برگزار کنید و به جای خیس کردن بقیه، مجازات های دیگری مثل خرید بستنی برای جمع را در نظر بگیرید. 

خروس جنگی

به شرط کولی

مخصوص پسرهای خانه. وسط هال منزل دوتا از غولتشن های نسبتا هم هیکل خانواده یا فامیل روبروی هم می ایستند. دست به سینه می شوند و یک لنگه پا می ایستند. وقتی داور سوت می شود، به سمت همدیگر حمله ور می شوند و سعی می کند با تنه زدن از روبرو با دست های بسته، تعادل طرف مقابل را بهم بزند و از زمین بازی بیرون یا کاری کند که رقیبش دیگر نتواند روی یک پایش بایستند. تماشاچی ها هم وظیفه دارند حسابی به بازی جو بدهند و با کلماتی مؤدبانه مثل اینکه «فرهاد که سوسک است، لهش کن» حریف را تحقیر کنند. قاعده بازی هم این است که طرفی که می بازد، باید یک دور تمام دور خانه یا حیاط به نفر برنده کولی بدهد.

 

گردو شکستم

قدم به قدم

جای یک بازی مستقل جا زده اندش! این بازی در واقع مقدمه ای برای شروع بازی های دیگر است؛ برای تعیین سرگروه یا گروهی که باید بازی را شروع کند یا در بازی «وسطی» برای تعیین گروه وسط، بچه ها اول این بازی را انجام می دهند. اول دو نقطه را با فاصله ای انتخاب می کنید، دو نفر نماینده هر گروه در نقاط اینطرف و آنطرف قرار می گیرند. یکی، در حالی که پای راست را در جلوی شست پای چپ می گذارد، از یک طرف شروع می کند و می گوید: گردو! دومی با انجام همین کار می گوید: شکستم. هر کس هنگام انجام این کار، یعنی در «گردو» گفتن یا در «شکستم» گفتن، پایش روی پای نفر مقابل برود، گردو را شکسته و برنده است و گروه اول بازی را شروع می کند. 

تیله بازی

یک مهره و هزار چاله

دو نسخه دارد؛ در نسخه کوچه ای اش، می توانید روی زمین چاله هایی که پنج شش تا برایش کافی است، به پهنای کف یک دست و عمق تقریبی دو سه انگشت با فاصله های نیم متری از هم بکنید. بعد تیله را در دست بگیرید و از یک نقطه شروع و به نوبت سعی کنید تیله خودتان را با قرار دادنش بین نوک انگشت شست و انگشت وسط به داخل یکی از گودال ها بیندازید. اگر افتاد، یک امتیاز به نفع شما و نوبت نفری بعدی است.

فردی که امتیاز می آورد در دور بعد تیله اش را از همان مکان چاله به سمت چاله بعدی با همان شیوه مخصوص باید پرت کند و اگر هم نمی افتاد، تیله همانجا که افتاده است می ماند تا دوباره نوبت به او برسد و دوباره تلاش کند. این بازی تا وقتی ادامه دارد که یکی زودتر از بقیه همه چاله ها را طی کند یا اینکه به توافق خودتان آخری برای بازی انتخاب کنید.

این بازی مقید به تعداد افراد نیست و با هر تعداد نفری قابل اجراست. در نسخه خانگی، چاله ای در کار نیست. باید یکی از تیله ها را که سایز گنده تری دارد، بگذارید در یک فاصله و هر چند نفری که هستید، سعی کنید از فاصله ای معین با تیله خودتان به آن بزنید. 

منبع : وب سایت همبازی